Βαρβάρα με αποξηραμένα φρούτα και ξηρούς καρπούς

Υλικά: 

• 500 γρ. σιτάρι 
• 2 1/2 λίτρα νερό για το βράσιμο
• 250 γρ. καστανή ζάχαρη ζαχαροκάλαμου
• 1 πρέζα ορυκτό ροζ άλας
• 1/3 κούπας σταφίδες μουλιασμένες 
• 1/3 κούπας αποξηραμένα βερύκοκα ψιλοκομμένα
• 1/3 κούπας αποξηραμένα δαμάσκηνα ψιλοκομμένα 
• 4 κοφτές κ.σ. αλεύρι σίτου ή 2 κ.σ. άμυλο αραβοσίτου 
• 50 γρ. σουσάμι καβουρδισμένο (για το σερβίρισμα)
• 50 γρ. καρύδια (για το σερβίρισμα)
• Κανέλα για το σερβίρισμα (για το σερβίρισμα)

Παρασκευή:

1. Απο τη προηγούμενη ημέρα πλένουμε πολύ καλά το σιτάρι και το ενυδατώνουμε σε νερό. 
2. Την επόμενη ημέρα στραγγίζουμε το σιτάρι και το βράζουμε στο νερό για περίπου 30 λεπτά μέχρι να μαλακώσει τελείως. 
3. Προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά εκτός απο το αλεύρι.
4. Καβουρντίζουμε το αλεύρι (εάν βάλετε άμυλο αραβοσίτου δεν χρειάζεται καβούρντισμα), το αφήνουμε να κρυώσει και το διαλύουμε σε 250-500 (ml) κρύο νερό μέσα σε ένα μπολάκι.
5. Το προσθέτουμε στη κατσαρόλα ανακατεύουμε και ανακατεύουμε μέχρι να δέσει. 
6. Μόλις δέσει το σερβίρουμε ζεστό με σουσάμι, κανέλα και καρύδια.

Πληροφορίες - Συμβουλές:

• Στη παραδοσιακή συνταγή δεν υπάρχουν δαμάσκηνα και βερύκοκα, μπορείτε να κάνετε τις δικές σας παραλλαγές με τα αγαπημένα σας αποξηραμένα φρούτα (σύκα κ.α.) και ξηρούς καρπούς (αμύγδαλα κ.α.).
• Πλύντε καλά το σιτάρι πριν το ενυδατώσετε, για να φύγουν τυχόν σκουπιδάκια.
• Εάν το θέλετε πιο γλυκό προσθέστε περίπου 50 - 100 (γρ.) περισσότερη ζάχαρη.
• Ενυδατώστε τις σταφίδες μέσα σε μαυροδάφνη ή ερυθρό γλυκό οίνο για να αρωματιστούν, εάν δεν έχετε βάλτε νερό, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
• Είναι πολύ νόστιμο και εξαιρετικά θρεπτικό και δυναμωτικό φαγητό, καθώς συνδυάζει δημητριακά, φρούτα και ξηρούς καρπούς, υπάρχουν και εκδοχές που περιέχει και όσπρια, δηλαδή 4 ομάδες πολύ θρεπτικών τροφών!
• Εάν δε πήξει προσθέστε και άλλο καβουρντισμένο αλεύρι διαλυμένο σε κρύο νερό.
• Εάν σας βγει πιο πυχτή απο όσο τη θέλετε και πάλι δε τρέχει τίποτα, μπορείτε να την αραιώσετε με βραστό νερό, επίσης στο βράσιμο μπορείτε να προσθέσετε άλλα 500 ml αλλά μόνο σε περίπτωση που χρειαστεί.
• Για να πήξετε τη βαρβάρα αντί να καβουρντίσετε το αλεύρι, για πιο εύκολα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε άμυλο αραβοσίτου (corn flour) χωρίς καβούρντισμα απλά διαλύοντας το σε κρύο νερό, αλλά παραδοσιακά χρησιμοποιείται καλά καβουρντισμένο αλεύρι.
• Το πλεονέκτημα με το αλεύρι είναι ότι προσδίδει άρωμα και χρώμα αλλά επίσης παγώνει καλά, ενώ το άμυλο αραβοσίτου δε παγώνει με τον ίδιο τρόπο.
  Όσο περισσότερο καβουρντίσετε το αλεύρι τόσο περισσότερο καστανό χρώμα θα έχει η βαρβάρα.
  Μετά το καβούρντισμα αφήστε το να κρυώσει γιατί εάν ρίξετε αμέσως το νερό στο καυτό αλεύρι θα γίνει λάσπη και δε θα διαλυθεί καλά στο νερό.
• Στην αρχαία Θράκη η παραγωγή του σιταριού αποτελούσε βασική οικονομική -και όχι μόνο- δραστηριότητα των κατοίκων.
  Γιόρταζαν στις αρχές του χειμώνα τα "Εκαταία", ένας εορτασμός προς τιμήν της θεάς Εκάτης.Αυτή την εποχή οι αποθήκες των σπιτιών ήταν γεμάτες σιτάρι που είχαν θερίσει το καλοκαίρι, καθώς και άλλα προϊόντα, που διατηρούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως ξηρά σύκα, σταφίδες, καρύδια κλπ για να περάσουν το χειμώνα.
  Με αυτά τα υλικά παρασκεύαζαν το Εκαταίο Δείπνο, δηλαδή ένα δείπνο προς την Εκάτη.
  Μέσα στις πόλεις υπήρχε ένα δημόσιο άγαλμα της Εκάτης, και κατά τη διάρκεια των Εκαταίων -του εορτασμού προς τιμή της Εκάτης-, την 30η κάθε μήνα, πριν την αρχή του κάθε νέου σεληνιακού μήνα, την τελευταία εκ των αποφράδων ημερών χωρίς σελήνη, ακριβώς πριν την νουμηνία (νέα σελήνη) δηλαδή, κάθε πλούσιος ή άνθρωπος που ήθελε να λατρέψει την Εκάτη για να έχει την εύνοια και τη προστασία της, έπρεπε να αφήσει ένα πλούσιο γεύμα στα πόδια του αγάλματος της, το εκαταίο δείπνο, σκεύη με προσφορές και φαγητό, έτσι ώστε επαίτες και άποροι να το πάρουν μαζί στο σπίτι τους και να το φάνε χωρίς να χρειαστεί να ταπεινωθούν ζητιανεύοντας δημοσίως τροφή, ή να το φάνε τα σκυλιά της Εκάτης, μιας που ο σκύλος ήταν ιερό ζώο της θεότητας Εκάτης.
• Η "Βαρβάρα" πιθανόν αντικατέστησε το Εκαταίο Δείπνο, που προσέφεραν στη θεά Εκάτη ζητώντας να προστατεύει τους ίδιους κατά τη διάρκεια του χειμώνα, αλλά και το σιτάρι που είχαν σπείρει λίγο πριν, στο τέλος του φθινοπώρου, και η συνήθεια αυτή να πέρασε ως έθιμο που εξελίχθηκε και προσαρμόστηκε στην χριστιανική θρησκεία.
• Η Εκάτη ήταν πάντα συσχετισμένη με το φεγγάρι, καθώς και με τους νεκρούς και τη μαγεία,  κατά την Ελληνιστική εποχή άρχισε σταδιακά να θεωρείται εώς και εκδικητική μερικές φορές, ακόμη και κακιά, και στενά συνδεδεμένη με τις Ερινύες, αλλά παρέμεινε πάντα μια έντονα προσωπική θεότητα με προστατευτικές ιδιότητες.
  Ο Χριστιανισμός ενδυνάμωσε τη πεποίθηση ότι η Εκάτη είναι κακιά, μετατρέποντας την σε δαιμονική βασίλισσα των μαγισσών, ως μέρος της γενικευμένης χριστιανικής προσπάθειας δαιμονοποίησης όλων των αρχαίων θεοτήτων της Ελλάδας και τη Ρώμης.

"Γέννημα", έτσι λέγεται η συγκομιδή του σιταριού στη Θράκη

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς ρητή άδεια του εκδότη. 
Εάν θέλετε να αναδημοσιεύσετε κάποια συνταγή ζητήστε τη μέσω προσωπικού μηνύματος και ευχαρίστως θα σας την αποστείλω.

Πηγή